Kaliforniya, Çöp Dağlarıyla Yüzleşiyor, 8,5 Milyon Ton Tek Kullanımlık Ambalaj Çöpte

Kaliforniya’nın çevre otoritesi CalRecycle, 2024 yılında eyalet genelinde yaklaşık 8,5 milyon ton tek kullanımlık ambalaj ve gıda ürününün çöpe atıldığını açıkladı.

Bu miktar, geçen yıl çöplüklere gönderilen 40 milyon ton atığın yaklaşık %21’ini oluşturuyor.
Rapor, Kaliforniya’nın SB 54 olarak bilinen “Genişletilmiş Üretici Sorumluluğu (EPR)” yasasının yürürlüğe girmesine hazırlanırken, atık yönetimi açısından çarpıcı bir tablo çiziyor. Yasa, özellikle tek kullanımlık plastik ambalajların ve gıda kaplarının çöplüklere girişini azaltmayı ve 2032 yılına kadar tüm bu malzemelerin geri dönüştürülebilir veya kompostlanabilir hale getirilmesini zorunlu kılıyor.

Çöpün Anatomisi, Karton ve Plastik Başrolde
CalRecycle’ın Cascadia Consulting Group işbirliğiyle yürüttüğü çalışmada, eyaletteki 16 çöp sahasından örnekler toplandı.
Sonuçlara göre, atık yığınlarının büyük kısmını karton, esnek plastik ve film plastikler oluşturuyor. Karton, örneklenen atıkların yaklaşık %5’ini kapsıyor.
Rapor, Republic Services, WM, Waste Connections ve Recology gibi büyük atık yönetimi şirketlerinin işlettiği sahalarda da veri topladı. Bulgular, hem bireysel hanelerden hem ticari alanlardan hem de çok aileli konutlardan gelen atık profillerini karşılaştırmalı biçimde ortaya koydu.

EPR Yasası Çevre Politikalarında Dönüm Noktası
2022’de kabul edilen SB 54, Kaliforniya’yı ABD’nin en iddialı atık politikalarından birinin öncüsü haline getirdi.
Yasa, üreticileri sadece geri dönüşüm için değil, ürün tasarımında atığı azaltmaya da mecbur kılıyor. 2027’de yürürlüğe girecek yeni EPR sisteminin, üreticiler üzerinde milyarlarca dolarlık dönüşüm baskısı yaratması bekleniyor.
CalRecycle yetkilileri, son raporun “yalnızca miktarı değil, sistemin nerede tıkandığını da gösterdiğini” belirtti. Eyalet 2032 hedeflerine ulaşmak için atık yönlendirme, geri dönüşüm altyapısı ve üretici işbirliklerinde ciddi bir hızlanmaya ihtiyaç duyuyor.

“Atık Yönetimi Yeni Diplomasi Dili”
Velhasıl, Kaliforniya’nın bu raporu, yalnızca yerel bir çevre meselesi değil; yeni bir ekonomi dilinin göstergesi. Gıda ve ambalaj sektörlerinde üreticiler artık “ürün satmakla” değil, “atık yaratmamakla” ölçülüyor. 2030 sonrası dünyasında, kaynağında azaltım politikası ülkelerin ticaret ilişkilerini bile etkileyecek. Bu nedenle Kaliforniya’nın SB 54 hamlesi, çevre yasasından çok bir ekonomik dönüşüm yasası olarak okunmalı.
“Atığın dili, ekonominin geleceğini yazıyor.”