İngiltere tarım arazilerinin yüzde 10’unu yaban hayata bırakacak

İngiltere 2024’te tarihinin en kötü tarım hasadını yaşadı. Biz kuraklıktan muzadaripken kış yağmurları çiftçilerin ürün yetiştirme yeteneğini bozdu, verimi düşürdü. Tarım gıda sistemlerindeki bozulma İngiltere gibi ülkelerde yaşam maliyetini artırıyor. 25 bin toprak sahibi İngiltere arazilerinin yüzde 50’sine sahip. İngiltere, ekosistem hizmetleri programıyla, çiftçilere arazilerini daha faydalı kullanmaları, daha fazla bitki bazlı protein üretmeleri için destek veriyor. “Yeşil Protein Geçiş Haritasına” göre 2030’a kadar “tarım arazilerinin yüzde 10’unun yaban hayata bırakılması, beslenme sisteminin yüzde 45 daha az et ve süt ile planlanması/sentetik gıdalara geçişin sağlanması, besin değeri yükseltilmiş gıdaların üretilmesi” planlanıyor.

Posa Değil Protein Savaşı

Gelişmiş ülkeler bakla/bezelye gibi proteince zengin unların tahıl unlarına eklenmesini zorunluluk haline getiriyor. İngiltere’nin yeni tarım stratejisi “daha fazla protein için katma değerli bitkiler, daha çok meyve sebze ve tarımı örtü altına taşımak, istilacı türlerden hasadı korumak. Gelişmiş ülke beslenme klavuzları artık tarım ürünlerini posası için değil içindeki proteine değer veriyor. Yakın zamanda milyonlarca hektar arazide milyarlarca dolarlık maliyetlere katlanarak tarım yapmaktansa ihtiyaç olan proteinleri alg gibi katma değerli ürünlerden elde etmeyi planlıyor.

Bayer’in Ar-Ge Harcamaları Yüzde 4 Arttı

Küresel tarım devleri Türkiye gibi ülkelerde düşman adlediliyor. Üretimlerinden kaynaklı dolaylı ve dolaysız ekonomik değer milyarlarca dolar, istihdama etkileri devasa. Sağlık, verim, teknoloji gibi alanlarda yapılan Ar-Ge’ye katkıları ülkelerin araştırmay ayırdıklarından çok daha fazla. Bayer’in yıllık Ar-Ge bütçesi 1,714 milyar dolar. Binlerce bilim insanı, gence, sektöre yatırım demek. Purdue Üniversitesi bilim insanlarına göre, tarımdaki Ar-Ge çalışmaları sayesinde 1043 türün neslinin tükenmesi engellendi.

Ezcümle, suçlu kahramanlar hayatı daha kolaylaştırmadığı gibi sorunların gerçek sebeplerini yok saymamıza neden oluyor. Büyük şirketlerin çocuklarımıza, bize istihdam yarattığını, sağlık sorunlarımız için tedavi geliştirdiğini, bindiğimiz uçakların, kullandığımız telefonların taptığımız binlerce haz nesnesinin aslında onlar tarafından icat edildiğini unutuyor.