Emniyet mensuplarına haksızlık

Arabuluculukta üvey evlat muamelesi; Adalet sistemi içerisinde farklı görevler üstlenen hakimler, savcılar ve avukatlara arabuluculuk yetkisi tanınması olumlu bir adım olarak görülebilir. Ancak, bu düzenlemede emniyet teşkilatının tamamen sistem dışında bırakılması büyük bir haksızlık ve ayrımcılığın göstergesidir. Emekli hakim ve savcılara yönelik temel arabuluculuk eğitimlerinin verilmesi ve onların emekli olduktan sonra bu mesleği icra edebilecek olmaları sevindirici bir gelişme. Ancak aynı adalet mekanizmasının vazgeçilmez bir parçası olan emniyet teşkilatına bu hakkın tanınmaması, “Emniyet mensupları üvey evlat mı?” sorusunu akıllara getiriyor.

Emniyet teşkilatının yeri ve önemi; Emniyet mensupları, adaletin tesis edilmesi sürecinde en zor ve ağır yükü omuzlarında taşıyan birimlerdir. Gecesi gündüzü olmayan bir meslek hayatında, toplumun huzur ve güvenliğini sağlamak adına büyük fedakarlıklar yaparlar. Üstelik adli süreçlerde delil toplama, olay yerinin incelenmesi ve soruşturma süreçlerinde hakim ve savcılarla iş birliği içinde çalışarak, adaletin tecellisine doğrudan katkı sağlarlar.

Buna rağmen, emniyet teşkilatının mensupları, özellikle emekli olduktan sonra adalet mekanizmasında neredeyse hiçbir şekilde değerlendirilmemekte, meslek sonrası ekonomik ve sosyal olarak yalnız bırakılmaktadır. Bu durum, emniyet mensuplarının, adalet sisteminin “tamamlayıcı bir unsuru” olarak değil, “tüketilebilir bir kaynak” olarak görüldüğü hissini uyandırmaktadır.

Arabuluculuk yetkisi neden Emniyet mensuplarına tanınmalı?

1. Deneyim ve Saha Bilgisi: Emniyet teşkilatında üst düzey yönetici olarak görev yapmış kişilerin, yıllarca edindikleri çatışma çözme, müzakere yürütme ve taraflar arasındaki dengeyi sağlama becerileri, arabuluculuk faaliyetleri için son derece uygun bir birikimdir. Bu kişiler, toplumun farklı kesimlerinden gelen insanlarla doğrudan iletişim kurarak, birçok sorunlu durumu çözme deneyimine sahiptir.
2. Adaletin içinde büyüyen bir meslek; Polislik mesleği, adalet sisteminin doğrudan bir parçasıdır. Emniyet mensupları, adaletin ilk basamağı olan soruşturma süreçlerini yürütürken tarafsızlık, objektiflik ve hakkaniyet gibi arabuluculuğun temel değerlerini mesleklerinin doğası gereği benimsemişlerdir.
3. Ekonomik zorluklar: Emekli hakim, savcı ve avukatların yanı sıra, emekli emniyet mensupları da meslek sonrası ciddi ekonomik zorluklarla karşılaşmaktadır. Özellikle 20 yılını doldurmuş ve üst düzey görevlerde bulunmuş emniyet mensuplarına arabuluculuk yetkisi tanınması, hem bu sorunlara çözüm olabilir hem de onların bilgi ve deneyimlerinden yararlanılmasını sağlayabilir.
4. Adalet sisteminde birlik ve eşitlik olmalı; Adalet sistemi, hakim, savcı, avukat ve emniyet mensuplarıyla bir bütündür. Birbirini tamamlayan bu unsurlardan birini dışarıda bırakmak, adaletin işleyişindeki uyumu bozabilir ve meslek grupları arasında gereksiz bir ayrımcılık yaratabilir.

Haksızlığın giderilmesi için önerimiz; Adaletin tesisi için çalışan emniyet teşkilatı, bu haktan mahrum bırakılmamalıdır. Özellikle, meslekte 20 yılını doldurmuş ve üst düzey yöneticilik yapmış emniyet mensuplarına da arabuluculuk hakkı verilmelidir. Bu düzenleme, sadece ekonomik bir destek sağlamakla kalmaz, aynı zamanda emniyet teşkilatının bilgi ve tecrübesinin toplumun hizmetine sunulmasını da mümkün kılar.

Emniyet teşkilatı, devletin omurgasını oluşturan kurumlardan biridir. Ancak, arabuluculuk yetkisinin hakim, savcı ve avukatlara verilmesine rağmen, emniyet teşkilatının sistem dışında bırakılması, büyük bir haksızlık ve ayrımcılıktır. “Adalet herkese eşit uzaklıkta olmalıdır” ilkesinden hareketle, emniyet mensuplarının da bu sisteme dahil edilmesi hem adalet duygusunu güçlendirecek hem de emek verenlerin hakkını teslim edecektir.

Adalet, sadece mahkemelerde değil, hayatın her alanında hakkaniyetle tesis edilmelidir. Emniyet teşkilatının bu süreçte dışlanması, adalete ve emeğe vurulan bir darbedir.