Devlet Kurma Hayali mi? Kuklaların Kuklası Olmak mı?

Oysa mesele ne Şii’lik, ne Sünnilik, ne de etnik bir kimlik. Gerçek çok daha büyük, çok daha acı verici: Ortadoğu’daki tüm bu örgütler, tek bir amaca hizmet ediyor—Büyük İsrail’in kurulmasına!

Evet, yanlış duymadınız. Bu örgütlerin ne bağımsızlık gibi bir derdi var, ne halklarını refaha ulaştırmak gibi bir niyetleri. Ne kuracakları sözde devletler, ne de çizdikleri hayali haritalar gerçek. Çünkü hepsi bir tiyatronun figüranı, senaryonun kuklası. Hepsi, yıkım üzerinden büyüyen emperyal projelerin taşeronu.

Bakın haritaya: Nerede enerji varsa, nerede yeraltı zenginliği varsa, nerede stratejik geçiş hattı varsa, orada bir terör örgütü, orada bir iç savaş, orada bir “devletleşme çabası” var. Tesadüf mü? Hayır. Planlı, programlı bir kuşatma bu. Böl, parçala, çatıştır ve sonra kurtarıcı maskesiyle gir. Adına da “barış” ya da “özgürlük” de. Hep aynı oyun.

Peki bu kadar karmaşanın ortasında halk ne yapıyor?

İşte orada duralım. Çünkü asıl acı hakikat burada gizli:
Dünyada hiçbir halk, hiçbir ülkede gerçekten yönetimde söz sahibi değildir.
Sandıkla halkın iradesi tecelli ediyor sananlar büyük bir yanılgı içindedir. Demokrasi, çoğu zaman sadece bir illüzyondur. Halk, eline bir kağıt tutuşturulup, seçenek gibi sunulan kuklalar arasında tercih yapmaya zorlanır. Ve her seçim sonunda aynı şey olur: Egemen güçler kazanır, halk kaybeder.

Demokrasi adı altında yönetilen halklar, aslında sistemli bir şekilde kandırılır. Sosyal medya, medya tekelleri, propaganda araçlarıyla yönlendirilir. Sandıktan çıkanlar halkın iradesi değil, algı mühendisliğinin sonucudur çoğu kez. Demokrasi, halkın yönetmesi değil; halka, yönettiklerini sanma tiyatrosudur.

Bugün Ortadoğu’da yaşanan hiçbir gelişme halkların iradesiyle olmuyor. Ne PKK’nın, ne DEAŞ’ın, ne de başka bir örgütün elinde olan silahlar halk için patlamıyor. Hepsi birer piyon. Ve bu piyonlar, satranç tahtasının bir köşesinde İsrail bayrağının altında toplanıyor.

Artık uyanmak zorundayız.
Artık saf tertemiz hayallerle kandırılmayı bırakmalıyız.
Artık şu gerçeği görmeliyiz:
Halkı terörle korkutan da, demokrasiyle uyutan da, kuklaların ipini tutan aynı eldir.

Ve bu el, sadece Ortadoğu’yu değil, insanlığın geleceğini şekillendirmeye çalışıyor.
Biz ise hâlâ “yeni bir devlet kurulacak mı” sorusuyla oyalanıyoruz.

Gerçek şu: Devlet kuran örgüt değil, emperyal akıldır.
Devlet yıkan da, milletleri parçalayan da, oyunları sahneye koyan da odur.

Ve biz hâlâ seyirciyiz.